cand se aduna prea multe, prea repede, imi vine sa fug.
si totusi reusesc sa le iau in ordine si sa le duc la capat.
pentru ca presiunea si termenul limita alimenteaza cel mai bine imaginatia.
dar de fugit, tot as fugi.
de piramide de foi si briefuri, de varful cel mai inalt de notite si post-it-uri, de un vulcan de nervi.
si sa ma duc sa locuiesc la campie.
sa fug si sa ascult asta.
1 comment:
subscriu la faza cu presiunea si termenele limita! produce mult mai rapid mintea mea in situatii de genul. parca se trezeste brusc! :))
Post a Comment